ဆိုလာဆဲလ်များ၏ မူလအစ- အာကာသနည်းပညာမှ သာမန်လူများ၏ အိမ်များဆီသို့

မကြာသေးမီက နာဆာမှ အာကာသယာဉ်မှူးနှစ်ဦးဖြစ်သော Kate Rubins နှင့် Victor Glover Jr. တို့သည် နိုင်ငံတကာ အာကာသစခန်းအပြင်ဘက်တွင် ၇ နာရီခန့် လမ်းလျှောက်ခဲ့ကြပြီး ဆိုလာပြားများ အစားထိုးခြင်း ပြီးစီးခဲ့သည်။

နိုင်ငံတကာအာကာသစခန်းတွင် လက်ရှိအသုံးပြုနေသည့် ဘက်ထရီအား ၂၀၀၀ ခုနှစ် ဒီဇင်ဘာလတွင် တပ်ဆင်ခဲ့ပြီး ဒီဇိုင်းဝန်ဆောင်မှုသက်တမ်းမှာ ၁၅ နှစ်ရှိကြောင်း သိရသည်။အစားထိုးရန် အချိန်ရောက်နေပြီဖြစ်သော်လည်း မကြာသေးမီအထိ အစားထိုးနိုင်ခြင်း မရှိပေ။ဤအစားထိုးပြီးနောက်၊ အာကာသစခန်း၏ ဆိုလာခင်းကျင်းမှု၏ စုစုပေါင်းစွမ်းအင်ကို ၁၆၀ ကီလိုဝပ်မှ ၂၁၅ ကီလိုဝပ်သို့ တိုးမြှင့်မည်ဖြစ်သည်။

ပြန်လည်ပြည့်ဖြိုးမြဲစွမ်းအင် ဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်ရေး၏ လက်ရှိအာရုံစူးစိုက်မှုအရ ဆိုလာဆဲလ်များသည် အာကာသယာဉ်အတွက် အမှန်တကယ် တည်ဆောက်ထားသည့် နည်းပညာဖြစ်သည်။အာကာသယာဉ်သည် အာကာသထဲသို့ ဝင်ရောက်ပြီးနောက် အချိန်ကြာမြင့်စွာ အလုပ်လုပ်ရန် စွမ်းအင် လိုအပ်နေသေးသော်လည်း အာကာသထဲတွင် အောက်ဆီဂျင်မရှိသောကြောင့် သမားရိုးကျ ရုပ်ကြွင်းစွမ်းအင်သည် အသုံးမဝင်သောကြောင့် ပြန်လည်ပြည့်ဖြိုးမြဲစွမ်းအင်ကို အသုံးပြုရမည်ဖြစ်သည်။

ပြန်လည်ပြည့်ဖြိုးမြဲစွမ်းအင်တွင် လေအားနှင့် ရေအားလျှပ်စစ်တွင် ကြိုတင်လိုအပ်ချက်များ မရှိပါ။အာကာသထဲတွင် နေရောင်သာရှိသောကြောင့် နေရောင်ခြည်စွမ်းအင်မှ လျှပ်စစ်ထုတ်နိုင်သော ဘက်ထရီများ ပေါ်ပေါက်လာသည်။၎င်းတို့သည် ဂြိုလ်တုများနှင့် အာကာသစခန်းများအတွက် စွမ်းအင်ရင်းမြစ်များထဲမှတစ်ခုဖြစ်လာပြီး အာကာသဆိုင်ရာလုပ်ငန်းကို များစွာအထောက်အကူပြုပါသည်။

ဆယ်စုနှစ်များစွာ ဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်ပြီးနောက်၊ photovoltaics သည် လက်လှမ်းမမီနိုင်သော အာကာသနည်းပညာမှ စဉ်ဆက်မပြတ် နည်းပညာဆိုင်ရာ ဆန်းသစ်တီထွင်မှုဆီသို့ ရွေ့လျားသွားခဲ့ပြီး အထက်ပိုင်းဆီလီကွန်ပစ္စည်းများ၊ midstream backplanes နှင့် photovoltaic glass၊ downstream inverters နှင့် brackets စသည်တို့ဖြင့် စတင်ကာ ကုန်ကျစရိတ်များကို သိသိသာသာ လျှော့ချကာ သာမန်လူများ၏ အိမ်များသို့ ဝင်ရောက်ကာ၊ပြန်လည်ပြည့်ဖြိုးမြဲစွမ်းအင်အတွက် အရေးပါသော စွမ်းအားဖြစ်လာသည်။.