Rządy powinny skoncentrować się na minisieciach jako sposobie zapewnienia dostępu do niezawodnej energii elektrycznej setkom milionów ludzi, którzy jej jeszcze nie mają, a minisieci wykorzystujące energię słoneczną i baterie osiągnęły dojrzałość jako klasa technologiczna, ale finansowanie takich projektów pozostaje problematyczne – stwierdzono w nowym raporcie.
Około 789 milionów ludzi na całym świecie nadal nie ma dostępu do energii elektrycznej, co stanowi siódmy z międzynarodowych celów zrównoważonego rozwoju przyjętych w 2015 r. podczas Szczytu ONZ w sprawie zrównoważonego rozwoju.Nowy raport organizacji Sustainable Energy For All założonej przez ONZ w 2011 r. we współpracy z Bloomberg New Energy Finance (BNEF) dowodzi, że minisieci są często najtańszym sposobem zapewnienia dostępu, jak wynika z szeroko zakrojonych badań krajów Afryki Subsaharyjskiej Afryka, Azja i małe kraje wyspiarskie, ze studiami przypadków istniejących projektów w sześciu krajach.
Aby sprostać wyzwaniu SDG7, do 2030 r. około 238 milionów gospodarstw domowych w tych regionach będzie potrzebowało dostępu do energii elektrycznej. Autorzy raportu ustalili, że w ciągu 10 lat około 111 milionów gospodarstw domowych mogłoby zostać zelektryfikowanych za około 128 miliardów dolarów, przy szacowanych kosztach energii elektrycznej z hybrydowych minisieci słonecznych szacuje się obecnie na około 0,49–0,68 USD za kWh.
Minisieci mogą być znacznie tańszą i szybszą alternatywą dla rozbudowy sieci na obszarach wiejskich lub odizolowanych, a z około 60 instalacji fotowoltaicznych i hybrydowych (zwykle energii słonecznej z akumulatorami) w 2010 r. w ocenianych regionach było ich ponad 2000 koniec lutego tego roku.Około 60% tych minisieci znajduje się w Azji, a większość wykorzystuje energię słoneczną w połączeniu z bateriami.Obecnie około dwie trzecie z nich to akumulatory kwasowo-ołowiowe, a około jedna trzecia to akumulatory litowo-jonowe, ale według raportu odsetek wykorzystania akumulatorów litowo-jonowych wzrasta.
Porównaj z wielkoskalowymi odnawialnymi źródłami energii
Minisieci i obszary elektryfikacji obszarów wiejskich nie skorzystały jednak z tych samych korzyści skali i wsparcia politycznego, które były ogromnym czynnikiem umożliwiającym rozwój wielkoskalowych odnawialnych źródeł energii podłączonych do sieci, które często są objęte długoterminowymi umowami z odbiorcami lub zostały wsparte dotacjami w wysokości kosztów początkowych lub wydatków operacyjnych.
Inwestorom znacznie trudniej jest uzyskać długoterminową widoczność zysków, a także wpływu, jaki ich finansowanie będzie miało na minisieci, a sektor nie osiągnął jeszcze „punktu zwrotnego, w którym może rozwijać się wykładniczo bez dotowanego wsparcia”. napisano w raporcie.
Inną barierą jest to, że minisieci mają zwykle moc wytwórczą od około 10 kW do 100 kW, a czasami stają się większe i osiągają skalę megawatów, jeśli obsługują całe społeczności.Z kolei projekty masowych odnawialnych źródeł energii zwykle zaczynają się od około 1 MW i mogą wzrosnąć do 1000 MW, oferując szansę na zawarcie większych transakcji, które preferują prywatni finansiści, ponieważ mogą amortyzować koszty związane z transakcjami w ramach większych wolumenów kapitału.Jedną z odpowiedzi na to pytanie mogą być zagregowane inwestycje portfelowe w minisieci.
Jak stwierdził BNEF i Zrównoważona Energia dla Wszystkich, mogą istnieć czynniki umożliwiające realizację polityki na szczeblu rządowym, w tym bezpośrednie wsparcie finansowe.Istnieje wiele potencjalnych mechanizmów, ale finansowanie oparte na wynikach (RBF) – w przypadku którego finansowanie jest wypłacane na etapach zależnych od powodzenia – jest ogólnie preferowane zamiast pełnej płatności z góry na początku projektu.
Autorzy napisali, że zainteresowane strony z branży również mogą podjąć kroki, mając obecnie jedną dużą barierę w postaci braku danych, zwłaszcza danych potwierdzających i porównujących wpływ, jaki minisieci mogą mieć na społeczności, jakość życia i ekonomię, nie wspominając o potencjalne przychody, jakie można wygenerować.
Niektóre programy elektryfikacji i firmy oferujące dostęp do energii elektrycznej kładą również nacisk na wzmocnienie pozycji ekonomicznej społeczności swoich klientów, na przykład umożliwienie im rozpoczęcia działalności gospodarczej wykorzystującej swoją energię, podczas gdy inni deweloperzy mogą zapewnić, że planowana minisieć będzie miała odbiorcę przemysłowego, a także gospodarstwa domowe .
Krótko mówiąc, w raporcie dowodzi się, że chociaż stoi przed nami wyzwanie, wspierające ramy polityczne, dojrzewające praktyki branżowe i świadomość technologiczna, a także widoczność wpływu na inwestorów i podmioty finansujące rozwój mogą znacząco wpłynąć na zapewnienie dostępu do energii elektrycznej zgodnie ze światowymi celami na temat zrównoważonego rozwoju.Pomimo barier rynek nadal się rozwija, na co liczą autorzy raportu, w toku znajduje się ponad 5000 projektów. Zauważono również, że choć wcześniej był to domena głównie małych firm i organizacji pozarządowych, w rozwój angażuje się coraz szersze grono zainteresowanych stron. przestrzeń minisieci, w tym najważniejsi dotychczasowi gracze z sektora elektroenergetycznego.
2020-07-06
