2020-11-07
Fotovoltaïsche draad, ook bekend als PV-draad, is een draad met één geleider die wordt gebruikt om panelen van fotovoltaïsche energiesystemen aan te sluiten.
Het geleidergedeelte van de fotovoltaïsche kabel is een koperen geleider of een vertinde koperen geleider, de isolatielaag is door straling verknoopte polyolefine-isolatie en de mantel is door straling verknoopte polyolefine-isolatie.Een groot aantal DC-kabels in fotovoltaïsche centrales moet buiten worden gelegd en de omgevingsomstandigheden zijn zwaar.De kabelmaterialen moeten gebaseerd zijn op anti-ultraviolet, ozon, ernstige temperatuurveranderingen en chemische erosie.Het moet vochtbestendig, anti-blootstelling, koud, hittebestendig en anti-ultraviolet zijn.In sommige speciale omgevingen zijn ook chemische stoffen zoals zuur en alkali vereist.
NEC (National Electrical Code of the United States) heeft artikel 690 fotovoltaïsche (PV)-systemen op zonne-energie ontwikkeld om elektrische energiesystemen, array-circuits van fotovoltaïsche systemen, omvormers en laadregelaars te geleiden.NEC wordt vaak gebruikt in verschillende installaties in de Verenigde Staten (lokale regelgeving kan van toepassing zijn).
Met de bedradingsmethode van NEC artikel 690 deel IV 2017 kunnen verschillende bedradingsmethoden worden gebruikt in fotovoltaïsche systemen.Voor enkele geleiders is het gebruik van UL-gecertificeerde USE-2 (ondergrondse service-ingang) en PV-draadtypen toegestaan op de blootgestelde buitenlocatie van het fotovoltaïsche stroomcircuit in de fotovoltaïsche array.Het maakt het verder mogelijk PV-kabels te installeren in trays voor PV-broncircuits en PV-outputcircuits buitenshuis zonder dat nominaal gebruik nodig is.Als de fotovoltaïsche voeding en het uitgangscircuit werken boven 30 volt op toegankelijke locaties, zijn er inderdaad beperkingen.In dit geval is een MC-type of geschikte geleider vereist die in de loopbaan is geïnstalleerd.
NEC herkent geen Canadese modelnamen, zoals RWU90-, RPV- of RPVU-kabels die geen geschikte dubbele UL-gecertificeerde zonne-energietoepassingen bevatten.Voor installaties in Canada bevat 2012 CEC Section 64-210 informatie over de soorten bedrading die zijn toegestaan voor fotovoltaïsche toepassingen.
| gewone kabel | Fotovoltaïsche kabel | |
| isolatie | Door bestraling verknoopte polyolefine-isolatie | PVC- of XLPE-isolatie |
| jasje | Door bestraling verknoopte polyolefine-isolatie | PVC-omhulsel: |
De verschillende materialen die voor gewone kabels kunnen worden gebruikt zijn hoogwaardige verweven schakelmaterialen zoals polyvinylchloride (PVC), rubber, elastomeer (TPE) en cross-linked polyethyleen (XLPE), maar het is jammer dat de hoogst gewaardeerde temperatuur voor gewone kabels Bovendien worden zelfs PVC-geïsoleerde kabels met een nominale temperatuur van 70℃ vaak buiten gebruikt, maar ze kunnen niet voldoen aan de eisen van hoge temperatuur, UV-bescherming en koudebestendigheid.
Terwijl fotovoltaïsche kabels vaak worden blootgesteld aan zonlicht, worden zonne-energiesystemen vaak gebruikt in ruwe omgevingen, zoals lage temperaturen en ultraviolette straling.In binnen- of buitenland, bij mooi weer, zal de hoogste temperatuur van het zonnestelsel oplopen tot 100℃.
Voor fotovoltaïsche kabels kunnen de kabels tijdens installatie en toepassing op de scherpe randen van de daklay-out worden geleid.Tegelijkertijd moeten de kabels bestand zijn tegen druk, buiging, spanning, verweven trekbelastingen en een sterke slagvastheid, die superieur is aan gewone kabels.Als u gewone kabels gebruikt, heeft de mantel slechte UV-beschermingsprestaties, wat de veroudering van de buitenmantel van de kabel zal veroorzaken, wat de levensduur van de kabel zal beïnvloeden, wat kan leiden tot problemen zoals kabelkortsluiting , brandalarm, en gevaarlijk letsel aan werknemers.Na bestraling heeft de fotovoltaïsche kabelisolatiemantel een hoge temperatuur- en koudebestendigheid, oliebestendigheid, zuur- en alkalizoutbestendigheid, UV-bescherming, vlamvertraging en milieubescherming.Fotovoltaïsche stroomkabels worden voornamelijk gebruikt in ruwe omgevingen met een levensduur van meer dan 25 jaar.
De gelijkstroomweerstand van de geleidende kern van de afgewerkte kabel bij 20℃ is niet meer dan 5,09Ω/km.
De afgewerkte kabel (20 m) zal niet kapot gaan nadat hij gedurende 1 uur is ondergedompeld in (20±5)℃ water na een spanningstest van 5 minuten (AC 6.5kV of DC 15kV).
De monsterlengte is 5 m, voeg (85 ± 2) gedestilleerd water met 3% NaCl (240 ± 2) uur toe en scheid het wateroppervlak met 30 cm.Breng een DC-spanning van 0,9 kV aan tussen de kern en het water (de geleidende kern is aangesloten en het water is aangesloten op Nick).Voer na het verwijderen van de plaat een spanningstest in water uit.De testspanning is AC 1kV en er is geen storing vereist.
De isolatieweerstand van de afgewerkte kabel bij 20℃ is niet minder dan 1014Ω·cm,
De isolatieweerstand van de afgewerkte kabel bij 90℃ is niet minder dan 1011Ω·cm.
De oppervlakteweerstand van de afgewerkte kabelmantel mag niet minder zijn dan 109Ω.
Temperatuur (140 ± 3) ℃, tijd 240 min, k = 0,6, inkepingsdiepte is niet groter dan 50% van de totale dikte van isolatie en omhulsel.En voer AC6.5kV, 5min spanningstest uit, er is geen storing vereist.
Het monster wordt gedurende 1000 uur in een omgeving met een temperatuur van 90℃ en een relatieve vochtigheid van 85% geplaatst.Na afkoeling tot kamertemperatuur is de veranderingssnelheid van treksterkte ≤-30% en de veranderingssnelheid van rek bij breuk is ≤-30% vergeleken met vóór de test.
De twee groepen monsters werden gedurende 168 uur ondergedompeld in een oxaalzuuroplossing met een concentratie van 45 g/L en een natriumhydroxideoplossing met een concentratie van 40 g/L, bij een temperatuur van 23°C.Vergeleken met de oplossing vóór onderdompeling, was de veranderingssnelheid van de treksterkte ≤ ± 30%, de rek bij breuk ≥ 100%.
Nadat de hele kabel 7 × 24 uur is verouderd bij (135 ± 2) , is de veranderingssnelheid van treksterkte voor en na isolatieveroudering ≤ ± 30%, is de veranderingssnelheid van rek bij breuk ≤ ± 30%;de veranderingssnelheid van treksterkte voor en nadat de schede veroudert is ≤ -30%, veranderingssnelheid van verlenging bij breuk ≤±30%.
Koeltemperatuur -40 ℃, tijd 16 uur, gewicht van het valgewicht 1000 g, gewicht van het impactblok 200 g, valhoogte 100 mm, er mogen geen zichtbare scheuren op het oppervlak zijn.
Koeltemperatuur (-40 ± 2) ℃, tijd 16 uur, de diameter van de teststaaf is 4 tot 5 keer de buitendiameter van de kabel, 3 tot 4 keer opgerold, na de test mogen er geen zichtbare scheuren in de huls zijn oppervlak.
De lengte van het monster is 20 cm en het wordt 16 uur in een droogvat geplaatst.De diameter van de teststaaf die in de buigtest wordt gebruikt, is (2 ± 0,1) maal de buitendiameter van de kabel.De testkamer: temperatuur (40 ± 2) ℃, relatieve vochtigheid (55 ± 5)%, ozonconcentratie (200 ± 50) x 10-6%, luchtstroom: 0,2 tot 0,5 keer het kamervolume / min.Het monster wordt 72 uur in de testbox geplaatst.Na de test mogen er geen zichtbare scheuren op het omhulseloppervlak zijn.
Elke cyclus: waternevel gedurende 18 minuten, xenonlamp drogen gedurende 102 minuten, temperatuur (65 ± 3) ℃, relatieve vochtigheid 65%, minimaal vermogen onder de voorwaarde van golflengte 300 ~ 400 nm: (60 ± 2) W/m2.Na 720 uur werd een buigtest bij kamertemperatuur uitgevoerd.De diameter van de teststaaf is 4 tot 5 keer de buitendiameter van de kabel.Na de test mogen er geen zichtbare scheuren op het omhulseloppervlak zijn.
Bij kamertemperatuur is de snijsnelheid 1N/s en het aantal snijtesten: 4 keer.Het monster moet telkens 25 mm naar voren worden bewogen en 90° met de klok mee worden gedraaid.Noteer de penetratiekracht F op het moment dat de naald van verenstaal contact maakt met de koperdraad, en de verkregen gemiddelde waarde is ≥150·Dn1/2N (4 mm2 doorsnede Dn=2,5 mm)
Neem 3 secties van monsters, elke sectie is 25 mm uit elkaar en draai 90 ° om in totaal 4 deuken te maken, de deukdiepte is 0,05 mm en loodrecht op de koperdraad.De drie secties van monsters werden gedurende 3 uur in een testdoos bij -15°C, kamertemperatuur en +85°C geplaatst en vervolgens op een doorn gewikkeld in elke overeenkomstige testdoos.De diameter van de doorn was (3 ± 0,3) maal de minimale buitendiameter van de kabel.Ten minste één score voor elk monster bevindt zich aan de buitenkant.Het breekt niet af in de AC0.3kV-test voor onderdompeling in water.
De snijlengte van het monster is L1=300 mm, het wordt gedurende 1 uur in een oven van 120°C geplaatst en vervolgens op kamertemperatuur gebracht om af te koelen.Herhaal deze koel- en verwarmingscyclus 5 keer en koel tot slot af tot kamertemperatuur.De thermische krimp van het monster moet ≤2% zijn.
Nadat de afgewerkte kabel 4 uur bij (60 ± 2) °C is geplaatst, wordt deze onderworpen aan de verticale brandtest gespecificeerd in GB/T18380.12-2008.
PH en geleidbaarheid
Monsterplaatsing: 16 uur, temperatuur (21～25)℃, vochtigheid (45～55)%.Twee monsters, elk (1000 ± 5 mg), werden vermalen tot deeltjes onder 0,1 mg.Luchtstroom (0,0157·D2)l·h-1±10%, de afstand tussen de verbrandingsboot en de rand van de effectieve verwarmingszone van de oven is ≥300 mm, de temperatuur bij de verbrandingsboot moet ≥935℃, 300m zijn weg van de verbrandingsboot (in de richting van de luchtstroom) De temperatuur moet ≥900℃ zijn.
Het gas dat door het testmonster wordt gegenereerd, wordt opgevangen door een gaswasfles die 450 ml (PH-waarde 6,5 ± 1,0; geleidbaarheid ≤ 0,5 S/mm) gedestilleerd water bevat.De testperiode: 30min.Vereisten: PH≥4.3;geleidbaarheid ≤10μS/mm.
Dongguan Slocable Photovoltaic Technology Co., LTD.
Toevoegen (A1-1310 Guangda We Valley, Songshan Lake, Dongguan, Guangdong, China)
TEL0769-22010201
